Leczenie grzybicy gardła i przełyku polega na przyjmowaniu leków przeciwgrzybiczych, głównie flukonazolu przez 2-3 tygodnie. Czasami lek podaje się dożylnie. Jeśli leki I rzutu nie pomagają, stosuje się itrakonazol, pozakonazol lub worykonazol. Aby zapobiegać rozwojowi grzybicy, konieczne jest leczenie choroby podstawowej, która
Grzybica na stopach – domowe sposoby . Do domowych metod na grzybicę stóp zalicza się m.in. stosowanie olejku herbacianego (smarować kilka razy dziennie zajęte grzybicą miejsca), aloesu rozmarynu lekarskiego oraz żyworódki (najlepiej przygotować napar i moczyć w nim stopy przez kilkanaście minut). Grzybica stóp u dzieci
Moderatorzy: Robert A., Jarek klauddyna83 Witam, Mam taki problem, mój kot- rasa europejska , zachorował na grzybice, tyle ze jest to grzybica układu oddechowego, kotek ma rok. Jest po ciężkim kocim katarze jak był mały i w marcu tego roku przyplątała się żółtaczka i masakryczny nawrót KK. Katar i żółtaczka wyleczone ale kotek ciągle charczy i sapie, obecnie podaję mu beta glukan, rutinoscorbin, hepatil oraz orungal na grzybice. Na Orungalu jest od 40 dni. Początkowo była ogromna poprawa mianowicie kotek przestał kichać i nie leci mu już nic z noska ale to charczenie pozostało. Dodam że nie wypada mu futerko jakoś tak nadmiernie, na skórze pojawiły się maleńkie 2-3 strupki ale po Orungalu znikły. Czy można zmienić kotu lek na grzybice na fluconazol bo Orungal już chyba nie działa i czy można dalej po 6 tygodniach leczenia orungalem kontynuować leczenie grzybicy? Nie wiem już co robić. Kotek ma bardzo obniżoną odporność ostatnio nawet jako kot prawie nie wychodzący załapał świerzbowca: ( aczkolwiek ucho już prawie zdrowe. Jarek Lekarz weterynarii Posty: 13061 Rejestracja: 29 września 2004, 14:43 Kontakt: 18 lipca 2011, 01:39 czy tą grzybice miał zdiagnozowaną? co za grzyba stwierdzono? Gość 18 lipca 2011, 13:28 Witam, grzybica nie była diagnozowana aczkolwiek lekarz który kota prowadzi powiedział że są 2 opcje albo alergia albo grzybica. Próbowaliśmy leku na alergie: dostał steryd w zastrzyku po którym wystąpiła krótka poprawa a następnie tabletki encorton po których wystąpiło krwawienie z nosa i odstawiliśmy je po tygodniu. Spróbowaliśmy opcji grzybica i lek Orungal pomógł w pozbyciu się kataru i zmniejszyło się charczenie. Przypuszczalnie jest to kandydoza gdyż kota po ucieczce znalazłam w stodole w której kiedyś przebywały gołębie. Jarek Lekarz weterynarii Posty: 13061 Rejestracja: 29 września 2004, 14:43 Kontakt: 19 lipca 2011, 22:30 najlepiej wykonać badania w kierunku grzybicy i wykonać terapię celowaną na grzyba a nie przechodzić przez "pół" apteki. Zmienić można , ale jesli nie bedzie poprawy należy wykonać badania dodatkowe. Posty: 1 Rejestracja: 13 listopada 2011, 19:37 13 listopada 2011, 19:50 Panie Jarku, 3 tygodnie temu przygarnęliśmy z Narzeczoną 2 kotki. Były znalezione przez znajomą na śmietniku, potem 2 tygodnie żyły u niej na działce w altanie. Kotki zostały odrobaczone i odpchlone. Parę dni temu dostaliśmy oboje silnej wysypki - lekarz dermatolog stwierdził grzybicę odzwierzęcą (nie wiemy jeszcze jaki to konkretny gatunek grzyba). Oprócz naszego leczenia, musimy też wyleczyć Maluchy. Jakich kosztów możemy się spodziewać? Czy trzeba je będzie ogolić przed leczeniem? Kotki nie miały żadnych oznak choroby (drapanie ani nic). Teraz zauważyliśmy lekkie łuszczenie się skóry. Z góry dziękujemy i czekamy na odpowiedź. K i Ł Jarek Lekarz weterynarii Posty: 13061 Rejestracja: 29 września 2004, 14:43 Kontakt: 15 listopada 2011, 23:05 nie mam pojęcia ile to będzie kosztować piersze trzeba zdiagnozować czy macie to od nich . A jak już będzie wiadomo co to jest i czym sie leczy to już można mówić o kosztach. kitty6 04 marca 2012, 19:29 Witam u mojego kota zauważyłam koło pyszczka coś takiego jakby łuszczący się strupek i bardzo mnie to zaniepokoiło czy to nie jest czasem grzybica ?? Przemyłam to miejsce żeby zobaczyć czy nie ma tam jakiejś rany ale miejsce jest tylko zaczerwienione poniżej dodaję zdjęcia przed przemyciem i po : Przed : Po: kub3k Posty: 52 Rejestracja: 21 listopada 2010, 15:55 04 marca 2012, 22:27 Mój też takie ma nawet w tym samym miejscu, od małego kociątka. Po badaniu zeskrobin wyszło, że to koci trądzik To są takie czarne paprochy, które się łuszczą. U białego kota to jest bardzo widoczne. Jednak radzę, dla pewności, zabrać kotka do weta, żeby się upewnić. Jarek Lekarz weterynarii Posty: 13061 Rejestracja: 29 września 2004, 14:43 Kontakt: 05 marca 2012, 00:46 są to aminy zaplne skóry brody z reguły powstają na tle alergicznym. kitty6 05 marca 2012, 01:37 Bardzo dziękuje za odpowiedź odetchnęłam z ulgą byłam przerażona czy to nie zmieniałam kotu karmę czyli możliwe,że to mu zaszkodziło ??
Иδի ሤеγι ቲеφаዠове
Չታшоբ τе
Ց ձαзեниքиπу
ፐաፁо ежεսθкጮ եմυξኅζуξ εξեφጀ
Чосеթоሗя ጾοшуψ п
Kobiety chorujące na grzybicę pochwy, niezależnie od tego, jakie są jej przyczyny, skarżą się na: świąd pochwy, czasem także sromu. serowate upławy. obrzęk i zaczerwienienie przedsionka pochwy. ból, pieczenie pochwy. zaburzenia oddawania moczu (sporadycznie) Zdarza się, iż grzybica pochwy przebiega bezobjawowo.
Grzybica u kotów nazywana jest także dermatofitozą, czyli zakażeniem grzybiczym włosów, skóry czy pazurów kota. Choroba jest zakaźna, dlatego też właściciele kotów również mogą na nie zapaść. Szczególnie rasy kotów długowłosych mają problem z dermatofitozą oraz oczywiście koty zaniedbane. Zdiagnozować schorzenie nie jest łatwo, gdyż koty przechodzą często to bezobjawowo, bez względu na wiek, nawet młode kotki mogą się zarazić dalszej części artykułu przedstawione zostaną najpopularniejsze metody leczenia grzybicy u kota. Przyczyn grzybicy u kota może być kilka, najczęściej pupile przenoszą między sobą grzyby, które powodują chorobę. Warto zaznaczyć, że ludzie również mogą się zarazić grzybicą od kota. Grzybica pazurów czy innej części ciała u kota można uniknąć, dbając o higienę oraz częste czyszczenie legowiska, gdzie gromadzić się najwięcej zanieczyszczeń. Dodatkowo osobniki, które mają osłabiony układ immunologiczny, są bardziej podatne na grzybicę niż zdrowe koty. Mimo to dość duży odsetek pupili przechodzi grzybicę bezobjawowo, często podczas wylizywania sierści pozbywają się zakażonych wychodzące, przebywające w schroniskach czy żyjące dziko na wolności, są bardziej narażone na grzybicę. Dodatkowo starsze osobniki mają znacznie niższą odporność niż młode, dlatego też są podatne na liczne choroby. Grzybica u kota objawy Objawy grzybicy u kota mogą być różne, niektóre koty przechodzą chorobę bezobjawowo, inne mają poważne problemy z łysieniem i łuszczeniem się skóry. Najczęściej u kota, który ma grzybicę, występuje rogowacenie części włosów, co doprowadza do pierścieniowatego łysienia i łuszczenia, które się z czasem poszerza. Mogą się pojawić również przebarwienia i rumieńce, najczęściej obejmuje to okolice głowy, czyli drożdżaki w uszkach u kota. Oprócz górnej części ciała, grzybica pojawia się również na kończynach, brzuchu czy grzbiecie. Choroba często postępuje, ale rzadko powoduje świąd. Tylko w przypadku gdy kot wraz z grzybicą posiada pasożyty w organizmie, może pojawić się świąd lub inne objawy. Zobacz preparaty na skórę i futro kota Leczenie grzybicy u kota Grzybica u kota, jakie leki powinno się stosować, aby poradzić sobie z problemem? Na to pytanie odpowiada nasz lekarz weterynarii, który po dokładnej diagnostyce jest w stanie stwierdzić poziom grzybicy i jej zaawansowanie. Popularne na rynku są płukanki, które stosuje się bezpośrednio na ranę. Łyse placki u kota, czyli jeden z najczęstszych objawów grzybicy, leczyć można ogólnoustrojowo, ale musimy być świadomi, że to długotrwały proces, który może trwać do kilku tygodni. Można zastosować szczepionkę na grzybicę dla kota, która uchroni pupila przez zarażeniem się bakteriami od innych czworonogów. Leki, jakie przepisuje weterynarz, często mają formę tabletek, dlatego dobrym rozwiązaniem jest podawanie ich wraz z karmą, zwłaszcza w przypadku, gdy kot ma trudności z połykaniem leków. Jakie są domowe sposoby na grzybicę u kota? Leczenie grzybicy musi przebiegać pod okiem specjalisty, nie ma jednego konkretnego sposobu, który pomoże w walce ze schorzeniem. Bardzo ważnym krokiem jest sama profilaktyka, która pomaga uniknąć zakażenia się grzybicą. Warto unikać zbyt dużych kocich skupisk, takich jak hotele dla zwierząt, gdzie ryzyko zarażenia się grzybicą wzrasta. Stresowe sytuacje również nie wpływają pozytywnie na odporność kota, która z kolei może przyczynić się do powstawania innych chorób. Dbajmy o higienę kotów, regularne szczotkujemy je, szczególnie w przypadku ras długowłosych. Karma to kolejny nie mniej ważny punkt w profilaktyce przeciw grzybicy kotów, dieta powinna być zbilansowana oraz składać się z wysokiej jakości składników i minerałów. Grzybica u kota, czy człowiek może się nią zarazić? Czy człowiek jest w stanie zarazić się grzybicą od kota? Okazuje się, że tak. To choroba, która się przenosi nie tylko pomiędzy kotami czy psami, ale również ludźmi. Mimo to ryzyko zarażenia się jest stosunkowo niskie, bakterie, zanim dotrą do organizmu człowieka, muszą przejść przez całą barierę ochronną i system odpornościowy. Dlatego też najbardziej narażone na grzybice są osoby starsze i małe dzieci. Jeśli zauważymy jakiekolwiek niepokojące objawy u kota, musimy go jak najszybciej odizolować oraz zgłosić się do weterynarza, który zaleci dalsze u kota to dość niepozorna choroba, która nieleczona może mieć wiele poważniejszych skutków. Warto dbać o pielęgnację i odporność naszych pupili, aby uchronić je przed chorobami skóry. Przeczytaj także: Świerzb u kota
U dorosłego i zdrowego kota lub przy bardzo małych infestacjach zwykle nie wykryjemy żadnych objawów, które skłaniają nas do podejrzenia obecności tych pasożytów. Ale kiedy się pojawiają, częściej Objawy glisty u kotów są następujące: Luźne stolce. Biegunka. Zaparcie. Wymioty. Dyskomfort jelitowy. obrzęk brzucha.
Każda zmiana skórna, jaką zauważysz u swojego czworonoga, powinna zostać skonsultowana z lekarzem weterynarii. Jednak czy jeśli zwierzak wygląda w porządku, oznacza to, że nie mamy powodów do zmartwień? Niestety nie. Grzybica u psa jest zaraźliwa, a twój pupil może być jej bezobjawowym nosicielem, co wyjątkowo utrudnia postawienie prawidłowego rozpoznania. Przeczytaj nasz artykuł i dowiedz się więcej. Rodzaje grzybicy u psa Grzybice dzieli się przede wszystkim na grzybice powierzchowne oraz głębokie. Powierzchowne dotykają skóry i jej wytworów, czyli pazurów, włosów i naskórka. Dlatego grzybica nosa czy grzybica łap u psa mimo innej lokalizacji zmian również będzie grzybicą powierzchniową. Najczęściej są one wywoływane przez dermatofity lub grzyby drożdżopodobne, rzadziej przez pleśniowe. Odmiana głęboka pojawia się na narządach wewnętrznych i jest niezwykle ciężka do zdiagnozowania, ponieważ jej objawy są niewidoczne gołym okiem i zwykle są niezauważalne przez opiekuna zwierzęcia. Przyczyny grzybicy Dermatofitozy są najczęściej występującym rodzajem grzybic powierzchniowych. Główną przyczyną ich powstawania są następujące gatunki: Microsporum canis, Microsporum persicolor, Microsporum gypseum, Trichophyton mentagrophytes, Trichophyton verrucosum. Przy czym szacuje się, że Microsporum canis jest odpowiedzialny za ponad 90% wszystkich zakażeń grzybiczych u psów i kotów. Nie oznacza to jednak, że pozostałe gatunki nie stanowią niebezpieczeństwa dla naszych zwierzaków. Na zarażenie Microsporum gypseum, który bytuje w ziemi, szczególnie narażone są psy, których ulubioną rozrywką jest kopanie dołów czy zakopywanie pokarmu. Czy grzybica u psa jest zaraźliwa? Artrospory to zarodniki, które są formą zakaźną grzybów. W suchym środowisku potrafią przetrwać nawet rok, a niszczy je dopiero temperatura powyżej 100°C. Najczęściej do zainfekowania dochodzi podczas bezpośredniego kontaktu z chorym osobnikiem. Inną drogą do zarażenia jest kontakt z otoczeniem zanieczyszczonym zarodnikami grzybów. Mogą one zachowywać zdolność do zakażania przez miesiące i znajdować się we wszystkich zakamarkach domu. Niestety grzybica u psa to choroba, która przenosi się również między ludźmi i jest niebezpieczna dla przedstawicieli obu gatunków. Czynniki sprzyjające zakażeniom grzybiczym Biorąc pod uwagę odporność artrospor, mogłoby się wydawać, że nie sposób uchronić pupila przed tą chorobą skórną. Na szczęście istnieje wiele czynników, które mogą zmniejszać lub zwiększać ryzyko infekcji. Poznaj najważniejsze z nich. Leczenie przeciwpasożytnicze Zwierzęta domowe mogą zarazić się grzybicą nie tylko od zabawy z chorym psem czy kotem, ale również od mieszkających na nich pasożytów. Dbaj o to, aby na twoim pupilu nie bytowały wszy, wszoły czy pchły. Podstawowa higiena i zabezpieczenie przeciw pasożytom zewnętrznym w zupełności wystarczy, by ochronić przed tym pupila. Nie pozwalaj też, żeby był gryziony przez owady, takie jak meszki i muchy. Higiena to podstawa Zwierzaki nie powinny żyć w zbyt dużym zagęszczeniu i być wprowadzane do stada bez wcześniejszej kwarantanny. Lepiej unikać też wizyt w hotelach dla psów czy kotów i zamiast nich zapewnić zwierzakowi opiekę na miejscu. Powinieneś zadbać również o higienę miejsca, w którym mieszkają zwierzęta. Szczególną uwagę warto przykładać do czyszczenia: legowisk, misek, zabawek, szczotek czy grzebieni. Kąpiele z rozwagą Kąpiele w stojących zbiornikach mogą skończyć się chorobą zapalną skóry, świądem, a w konsekwencji grzybicą u psa. Należy unikać też zbyt częstych kąpieli, by nie naruszać naturalnie występującej bariery ochronnej skóry. Pamiętaj też, by absolutnie nie stosować kosmetyków przeznaczonych do użytku przez ludzi podczas kąpieli zwierzęcia. Jesteś tym, co jesz Niedoborowa dieta może być przyczyną problemów z odpornością. Dlatego nigdy nie warto oszczędzać na dobrym jedzeniu dla psa. Jeśli będziesz żywić go karmą niskiej jakości prędzej czy później zostawisz fortunę w gabinecie weterynaryjnym. Wiek ma znaczenie Na zachorowanie na grzybicę w większym stopniu narażone są szczenięta i psy w podeszłym wieku. Mając na uwadze ich obniżoną odporność, powinno się w większym stopniu dbać o zabezpieczenie ich przed możliwymi infekcjami. Skutki uboczne leków Również część leków może powodować obniżenie naturalnej odporności. Powinien cię o tym poinformować twój lekarz weterynarii i poinstruować, jak zadbać o bezpieczeństwo twojego psa. Rasy z podwyższonym ryzykiem zachorowania Nie ma ras, które byłyby całkowicie wolne od ryzyka zachorowania na grzybicę. Natomiast udało się wyróżnić te, które są na to narażone w większym stopniu. Są to: yorkshire teriery, psy pracujące i myśliwskie (prawdopodobnie jest to spowodowane częstszym powstawaniem mikrourazów na skórze oraz kontaktem z dzikimi zwierzętami). Objawy grzybicy u psa Grzybica u psa daje zróżnicowane objawy kliniczne, często podobne do innych zmian skórnych, co przysparza dodatkowych problemów podczas identyfikacji. Najczęściej spotykanymi są owalne lub okrągłe wyłysienia, lub przerzedzenia włosa, którym często towarzyszy łuszczenie się skóry. Na ogół grzybica nie wywołuje świądu ani zaczerwienienia skóry, ale w jej przebiegu może pojawić się stan zapalny, który go spowoduje. Możliwe jest również pojawienie się grudek i strupów. Grzybica u psa pojawia się na różnych częściach ciała, a jej lokalizacja na skórze jest przypadkowa. Jak rozpoznać grzybicę? Przygotowanie do wizyty u weterynarza Weterynarz powinien zacząć wizytę od zebrania dokładnego wywiadu. Postaraj się przypomnieć sobie czy twój zwierzak mógł być narażony na kontakt z chorym osobnikiem lub nadzwyczajny stres. Jeśli będziesz odpowiednio przygotowany, na pewno ułatwisz lekarzowi postawienie odpowiedniej diagnozy i wdrożenie leczenia. Po zebraniu wywiadu weterynarz przejdzie do obejrzenia i zanotowania lokalizacji wszystkich zmian chorobowych. Na koniec zostają badania dodatkowe, chociaż w rzeczywistości to one pozwalają na finalne postawienie diagnozy. Badania dodatkowe Do wstępnego badania weterynarze często wykorzystują lampę Wooda. Jest to urządzenie wykorzystujące światło ultrafioletowe. Jeśli zmiany przyjmują kolor zielony, może to świadczyć o zakażeniu Microsporum canis. Jednak nie jest to wynik bezsprzeczny, więc nie powinno się na nim opierać leczenia. Dodatkowo można wykonać badanie mikroskopowe włosów i zeskrobinę skóry z obszarów zmienionych chorobowo. Warto też zdecydować się na wykonanie posiewu, który jednoznacznie potwierdzi rodzaj grzyba na skórze twojego zwierzaka. Domowe sposoby leczenia grzybicy skóry Niestety już same objawy choroby są na tyle różnorodne, że nawet postawienie diagnozy w warunkach domowych nie jest możliwe. Co więcej, jest ona wywoływana przez 300 gatunków grzybów, których nie sposób sklasyfikować bez odpowiedniego zaplecza laboratoryjnego. Jedyne odpowiednie leczenie czeka na psa w gabinecie lekarskim i weterynaryjnym. Im wcześniej trafi w ręce specjalistów, tym lepiej, ponieważ grzybica to choroba, która może powracać nawet pomimo długotrwałego leczenia i poprawy klinicznej. Leczenie grzybicy u psa Lekarz weterynarii może zdecydować się na terapię miejscową lub ogólną w zależności od stopnia zaawansowania choroby. Zwykle łączy się obydwie metody i podaje preparaty przeciwgrzybicze, zarówno miejscowo, jak i ogólnie. Przed rozpoczęciem leczenia miejscowego niezbędne jest dokładne wygolenie sierści wokół zmiany. Leczenie ogólne powinno być poprzedzone oraz zakończone wykonaniem badań kontrolnych krwi, ponieważ może okazać się, że pies cierpi też na inne choroby i nie może przyjmować leków w formie tabletek doustnych. Usunięcie drobnoustrojów chorobotwórczych z otoczenia Terapia powinna być wspomagana zabiegami mającymi na celu usunięcie drobnoustrojów chorobotwórczych z otoczenia zwierzęcia. Wszystkie powierzchnie należy dokładnie odkurzyć, po czym zdezynfekować, a sierść zakażonego zwierzęcia najlepiej spalić. Jeśli w domu jest dużo zakamarków, w których mogą gromadzić się drobnoustroje chorobotwórcze, najlepiej zdecydować się na ozonowanie całej przestrzeni. Jeśli w domu mieszkają inne, nawet zdrowe zwierzęta powinny również zostać objęte opieką weterynaryjną i przyjmować odpowiednie leki. Podsumowanie Grzybica u psa jest chorobą ciężką do zdiagnozowania i całkowitego wyleczenia. Nawet po długotrwałej terapii i poprawie stanu może powrócić wraz z nieprzyjemnymi objawami. Stanowi zagrożenie nie tylko dla psów czy kotów, ale i ludzi, w szczególności dzieci oraz osób starszych. Najlepszym sposobem uchronienia się przed grzybicą i towarzyszącymi jej nieprzyjemnymi dolegliwościami jest zapobieganie zakażeniu oraz dbanie o układ odpornościowy zarówno własny, jak i zwierząt domowych. W przypadku pojawienia się objawów powinno się niezwłocznie udać się do lekarza i jak najszybciej zacząć kurację.
Czym jest kichanie? Kichanie u kota jest odruchem obronnym – gwałtowną reakcją organizmu na zanieczyszczenia znajdujące się na powierzchni górnych dróg oddechowych, konkretnie nosa. Kichanie kota We wnętrzu jamy nosowej u kota znajdują się małżowiny nosowe, tworzące system filtrujący i ogrzewający powietrze, które dostaje się dalej do dróg oddechowych. Błona śluzowa, którą małżowiny są wyścielone, jest bardzo wrażliwa na ciała obce, nawet bardzo niewielkich rozmiarów. Kiedy drobinki dostaną się do nosa i osiądą na niej, pobudzane są zakończenia nerwów, które stymulują ośrodki odpowiedzialne za kichanie, znajdujące się w pniu mózgu oraz w rdzeniu przedłużonym. W trakcie kichnięcia krtań kurczy się a mięśnie brzucha napinają się. Siła kichnięcia jest tak duża, że może wpłynąć na rytm serca, wyrzucane powietrze jest rozpylane na dużą odległość. Jakie są przyczyny kichania u kotów? Kiedy jest to objaw niepokojący, a kiedy można powiedzieć pupilowi „na zdrowie” i zapomnieć o tym incydencie? Czy każde kichnięcie powinno być skontrolowane przez lekarza weterynarii? Postaram się odpowiedzieć na te pytania w poniższym artykule. Dlaczego kot kicha?Kichanie z powodu alergiiSmogDym papierosowy lub kurzEkspozycja na intensywne światło słoneczneCiała obce w nosie kotaGuzy nowotworoweZły stan uzębienia kotaInfekcje bakteryjneKoci katarGrzybica a kichanie u kotaDiagnostyka i rozpoznanieDomowe sposoby na kichanie Dlaczego kot kicha? Przyczyn kichania u kota jest wiele. Poniżej znajdziesz najczęstsze z nich. Kichanie z powodu alergii Do przyczyn niezakaźnych należą na przykład alergia, inaczej nadwrażliwość. Kichanie jest zwykle objawem alergii wziewnej, czyli na przykład na pyłki. Do najbardziej uczulających pyłków zaliczane są te z traw, ale także z brzozy i wierzby. Kichaniu towarzyszy wtedy zaczerwienienie i rozpulchnienie spojówek, surowiczy wypływ z nosa i oczu. Mimo tego kot często ma dobry humor i jest skory do zabawy, nie występuje też pogorszenie apetytu. Nie obserwuje się także podwyższenia temperatury. Obecność pyłków w powietrzu bardzo często działa drażniąco nawet na te koty, które nie są alergikami. Duże zagęszczenie tych substancji w powietrzu podrażni nawet najbardziej wytrzymały koci nos. Każdy pacjent jest inny – i każde kichnięcie jest inne. Ciężko jest zastosować uniwersalny przewodnik po kocich kichnięciach. Co jeśli przy kichaniu występują inne objawy? Smog Zanieczyszczone powietrze podrażnia błony śluzowe nosa nie tylko u kotów, ale też u innych zwierząt a także u ludzi. Organizm broni się przed smogiem, jak tylko może – a kichanie jest przecież mechanizmem obronnym. Jeśli zatem nasilone kichanie jest obserwowane w okresie jesienno – zimowym i nie towarzyszy mu wypływ z nosa, ani pogorszenie ogólnego stanu zdrowia i samopoczucia, najprawdopodobniej przyczyną jest właśnie smog. Dym papierosowy lub kurz Obecność dymu papierosowego lub kurzu w powietrzu bardzo często doskwiera naszym pupilom. Bierne palenie tytoniu to najgorsze, co opiekun może zafundować swojemu kotu. Bardzo często ekspozycja na dym papierosowy powoduje podrażnienie błony śluzowej w drogach oddechowych oraz odruch kichania a w dalszej przyszłości zwiększoną podatność na astmę, choroby oskrzeli oraz predyspozycje do nowotworzenia tkanek. Rzucenie palenia wychodzi na zdrowie nie tylko właścicielom kotów, ale także ich czworonogom. Ekspozycja na intensywne światło słoneczne Ekspozycja na intensywne światło słoneczne jest bardzo ciekawą przyczyną ataku kichania. Już Arystoteles zauważył tą zależność u ludzi i opisał ją. Dotyczy co prawda w głównej mierze człowieka, jednak wiele kotów również kicha podczas kąpieli słonecznych lub nagłej ekspozycji na światło. Jedna z teorii o przyczynach powstawania tego odruchu mówi o nadmiernej stymulacji gałki ocznej. Nerw wzrokowy, doprowadzając gwałtowny i intensywny impuls do mózgu, pobudza też sąsiadujące ośrodki – w tym ośrodek kichania. Nie jest to teoria udowodniona naukowo, jednak kto z nas nigdy nie kichnął wychodząc na słońce? Ciała obce w nosie kota Ciało obce znajdujące się w nosie jest kolejną, niezakaźną przyczyną kichania u kota. Ciekawski koci nos często ma kontakt z różnymi substancjami, trawami, kłosami. Wystarczy jeden, mocny wdech w nieodpowiednim miejscu i fragment trawy, kłosa, sierści, igliwia lub drobnego nasionka może zostać zaaspirowany do jamy nosowej. Jest to bardzo nieprzyjemne dla kota – często atak kichania jest dość długi, towarzyszy mu pocieranie nosem o różne przedmioty, pocieranie łapką o nos, głośne miauczenie. Warto obejrzeć wtedy dokładnie nos – jeśli zauważony zostanie wystający fragment ciała obcego można go delikatnie, ostrożnie i powoli usunąć, za pomocą pęsety. W przypadku, gdy ciało obce utkwiło głęboko – lepiej jest udać się do lekarza weterynarii. W niektórych przypadkach, kiedy zostaną przeoczone pierwsze objawy, może dołączyć śluzowo – ropny wypływ z nosa, gorsze samopoczucie, brak chęci do jedzenia – są to objawy powikłania bakteryjnego uszkodzonej tkanki. W takich wypadkach konieczna jest pilna wizyta, usunięcie ciała obcego, dobranie odpowiednich antybiotyków i wygojenie zainfekowanej okolicy. Guzy nowotworowe Guzy nowotworowe w jamach nosowych lub w gardle a także twory przypominające polipy, bardzo często są przyczyną kichania. Rzadko kiedy dają się zauważyć w początkowym stadium wzrostu. Zazwyczaj długo nie dają żadnych objawów, a kiedy są wykryte jest już za późno na skuteczną terapię. Bardzo często guzom w tej lokalizacji towarzyszy: brak apetytu, apatia, pogorszenie ogólnej kondycji zwierzęcia. Da się usłyszeć ciężki, chrapliwy oddech przez nos, zwierzę częściej oddycha przez jamę ustną. Podczas kichania wydalane są skrzepy krwi, często da się zaobserwować wypływ z nosa, o różnym charakterze – może być na początku śluzowaty z domieszką krwi, może w późniejszym czasie przerodzić się w czysto krwisty. Rokowanie w takich przypadkach jest bardzo ostrożne – tylko niektóre guzy nowotworowe, zlokalizowane w tej okolicy są podatne na leczenie farmakologiczne. Zły stan uzębienia kota Przyczyną kichania może być też zły stan uzębienia pupila, zwłaszcza dotyczący zębów szczęki. Zaniedbanie higieny jamy ustnej kota może być przyczyną wielu problemów zdrowotnych. Nadmierne gromadzenie się płytki bakteryjnej powoduje powstawanie ognisk tworzenia kamienia nazębnego. Kamień narasta, wnikając głęboko w kieszonki zębodołowe oraz podnosząc linię dziąsła. Baterie wnikają coraz głębiej pod dziąsło, powodując osłabienie osadzenia zęba w zębodole oraz pogłębienie infekcji w obrębie jamy ustnej. Mogą tworzyć się ropnie okołowierzchołkowe, które bywają częstą przyczyną kichania kota. W takich przypadkach, oprócz kichania można zauważyć bardzo nieprzyjemny zapach z jamy ustnej pupila. Kot jest niechętny do jedzenia, może przyjmować pokarmy żując je tylko jedną stroną. Bywa, że koty uciekają od miski w trakcie posiłku. W takich przypadkach terapia polega na usunięciu przyczyny pierwotnej, czyli kamienia nazębnego, ekstrakcji zębów objętych procesem paradontozy oraz wyleczeniu ropni okołowierzchołkowych. Infekcje bakteryjne Do przyczyn zakaźnych kichania można zaliczyć infekcje bakteryjne. Surowicza wydzielina z nosa bywa całkiem niezłą pożywką dla wielu bakterii. Bakterie najczęściej są czynnikiem wikłającym, raczej rzadko przyczyną pierwotną nadmiernego kichania. W przypadku infekcji bakteryjnej kichaniu towarzyszy ropny wypływ z nosa, gęsty, o zabarwieniu żółtawo – zielonym. Bardzo często spotykamy się z osłabieniem apetytu, brakiem chęci do zabawy. Bakterie, które najczęściej wikłają infekcje w obrębie jamy nosowej to na przykład: Chlamydophila felis, Bordatella bronchiseptica, Mykoplasma felis. W przypadkach infekcji bakteryjnej kluczowe jest szybkie włączenie do terapii odpowiednich antybiotyków, na które są wrażliwe dane bakterie. Koci katar Wirusowe czynniki wywołujące kichanie można połączyć z tymi, które są odpowiedzialne za koci katar. Są to głównie herpeswirus koci typu 1 (FHV-1) oraz kaliciwirus koci (FCV). W przypadku infekcji wywołanej przez czynniki wirusowe kichaniu towarzyszy katar – wodnisty, surowiczy, który może zgęstnieć w przypadku powikłania bakteryjnego. W przypadku infekcji wirusowych ważne jest wspieranie kociej odporności, przez odpowiednie preparaty witaminowe, suplementy, dietę o odpowiednim składzie i jak najlepsze warunki środowiskowe. W przypadkach intensywnej infekcji są wprowadzane leki przeciwwirusowe oraz antybiotyki, które mają zwalczyć możliwość powikłań bakteryjnych. Grzybica a kichanie u kota Infekcje grzybicze są raczej rzadko spotykanym problemem, jeśli chodzi o kocich pacjentów. Kichanie jest obserwowanym objawem, raczej rzadko pojawia się wypływ z nosa. Kot może być apatyczny, niechętny do jedzenia. Na nosie i w obrębie jam nosowych może pojawić się białawy nalot, trudny do usunięcia, wrastający w powierzchnię błony śluzowej. Nozdrza mogą być pokryte nadżerkami i owrzodzeniami w późniejszym okresie choroby. Raczej rzadko grzybica jest pierwotną przyczyną infekcji, częściej wikła zakażenie wirusowe lub bakteryjne. Najczęstszą przyczyną jest drożdżakopodobny drobnoustrój o nazwie Cryptococcus neoformans. Zakażenie grzybicze może być też wywołane przez drobnoustroje z rodzaju: Aspergillus, Trichophyton, Penicillium. Diagnostyka i rozpoznanie Rozpoznanie chorób objawiających się kichaniem Koci katar jest chyba najczęstszą przyczyną kichania u kotów. Te dwa słowa powodują ciarki na ciele każdego kociego opiekuna. Jest złożoną jednostką chorobową, spowodowaną zarówno przez wirusy jak i bakterie. Jednak nie każde, pojedyncze kichnięcie może zwiastować nadchodzącą klęskę i długotrwałe leczenie. Więcej informacji o kocim katarze możecie przeczytać w tym artykule: Kichanie raz na jakiś czas, w częstotliwości jednego kichnięcia na dobę nie jest niczym niepokojącym, zwłaszcza, jeśli nie towarzyszą mu żadne inne, niepokojące objawy. Jeśli jednak ataki kichania są częste, występują w seriach albo o określonej porze, lub towarzyszą im inne objawy, warto zastanowić się nad wizytą u lekarza weterynarii. W przypadku uciążliwego i uporczywego kichania warto zdecydować się na badanie dodatkowe w celu ustalenia przyczyny tego stanu rzeczy. Warto przeprowadzić badanie RTG – pozwoli na ocenę struktur kostnych w obrębie nosa, pozwoli wykluczyć obecność cieniujących ciał obcych. Dzięki zdjęciu RTG można też zauważyć niektóre procesy nowotworowe, zwłaszcza te, które powodują deformację i lizę kości. Rhinoskopia to endoskopowe badanie jam nosowych. Przeprowadza się je w znieczuleniu ogólnym. Polega na włożeniu cienkiego zgłębnika wyposażonego w kamerę do nozdrzy, od strony jamy ustnej. To badanie pozwala w bardzo dokładny i precyzyjny sposób obejrzeć wszystkie struktury znajdujące się w jamach nosowych, sprawdzić prawidłowy przebieg przegrody nosowej. Dzięki rhinoskopii można potwierdzić lub wykluczyć obecność guzów nowotworowych, nacieków zapalnych, obecność nalotów grzybiczych w jamach nosowych. Nawet najdrobniejsze ciało obce zostanie zauważone w trakcie tego badania. Domowe sposoby na kichanie Czy są jakieś domowe sposoby na nadmierne kichanie u kota? Kluczowe w przypadku kichania jest ustalenie jego przyczyny. Dopiero po dokładnym zdiagnozowaniu problemu, można mówić o sposobach i metodach leczenia. Z pewnością są domowe sposoby na zmniejszenie intensywności objawów kociego alergika – usunięcie poduszek z naturalnego pierza, częste pranie legowisk dla kota i kocyków, odkurzanie i wietrzenie pomieszczeń. Koty, które kichają głównie z powodu smogu i zanieczyszczeń powietrza poczują ogromną ulgę, kiedy troskliwi opiekunowie zdecydują się na zakup domowego filtra powietrza i rzucą palenie. Jak w przypadku każdego schorzenia, bardzo ważne są konkrety – dopiero po ustaleniu dlaczego kot kicha, można wdrożyć skuteczną terapię, i na kocie „A psik!!” odpowiedzieć spokojnie „na zdrowie!”.
Յе պሙսիфሑшե εւ
Одамижαሕ ሾቭθктε
2. Olejek rozmarynowy. Do zwalczania grzybicy stóp można też wykorzystać olejek rozmarynowy, który zawiera związki o właściwościach grzybobójczych oraz łagodzi uporczywy świąd. 3. Wyciąg z pestek grejpfruta. Działaniem grzybobójczym cechuje się również wyciąg z pestek grejpfruta, którym smarujemy zainfekowaną skórę stóp.
Błyszcząca, miękka, gęsta i sprężysta sierść to ozdoba każdego kota. Piękna sierść u kota to nie tylko kwestia wyglądu ale i oznaka zdrowia. 1. Piękna sierść zależy od diety Kluczem do pięknej sierści jest właściwe odżywianie. Pokarm pełnowartościowy, zawierający w odpowiednich proporcjach wszystkie składniki odżywcze, bogaty w biotynę, cynk, taurynę, wielonienasycone kwasy tłuszczowe omega 3 i 6 oraz pełną gamę mikroelementów. Niezależnie od tego, jaki typ odżywiania wybierzesz dla swojego pupila, czy to będzie gotowa karma komercyjna czy jedzenie przygotowane w domu, musi ono zawierać wszystko to, czego kot potrzebuje do zdrowego życia. 2. Suplementacja Dobrej jakości karmy gotowe powinny być już właściwie zbilansowane i tutaj poza nielicznymi przypadkami dodatkowa suplementacja nie jest wskazana, a wręcz może zaszkodzić – szczególnie dotyczy to witamin rozpuszczalnych w tłuszczach: D i A. Witamin z grupy B raczej nie da się przedawkować, nadmiar zostanie w bezpieczny sposób usunięty z organizmu – dlatego nie można przedawkować biotyny, witaminy z grupy B, niezbędnej do tego, by piękna sierść kocia była mocna i błyszcząca. Jeśli decydujemy się na żywienie domowe, mięsem, warto zainteresować się dietą BARF, by odpowiednio komponować kocie pożywienie. BARF wymaga solidnej wiedzy i odpowiedzialności, to nie jest karmienie samym surowym mięsem. Samo mięso to za mało, potrzebna jest suplementacja o te składniki, których w danym gatunku mięsa jest za mało. Przykładowo w mięsie drobiowym jest zbyt mała ilość tauryny. Nieco lepiej wygląda zawartość tauryny w mięsie indyczym, ale to nadal za małe ilości. Tylko w tuszkach mysich tauryny jest pod dostatkiem. Tauryna to tylko jeden ze składników kociego pożywienia, którego niedobór może być groźny. Równie groźne co niedobory, są nadmiary niektórych mikroelementów i witamin – wiele z nich jest antagonistami, mogą zaburzać wchłanianie innych substancji, przyczyniać się do zaburzenia równowagi organizmu. W okresach zwiększonego linienia, chorób i rekonwalescencji, a także gdy dana karma nie jest jednak tak idealnie zbilansowana, szybko zauważymy to po sierści pupila – zacznie wypadać, łamać się, stanie się matowa, pozlepiana, miejscami może ulec przerzedzeniu lub nawet wyłysieniu. Jeśli zauważymy takie objawy, czas na wizytę u weterynarza, który sprawdzi, czy kot nie jest poważnie chory. Jeśli badania nie wykażą niczego niepokojącego, warto zastosować przez pewien czas dodatkową suplementację kwasami omega, biotyną i cynkiem, aż do czasu, gdy piękna sierść znów stanie się ozdobą mruczka. Piękna sierść jest pośrednim wskaźnikiem, że karmimy kota właściwie.
Domowe sposoby na grzybicę paznokci; Leki i zabiegi na grzybicę paznokci; Przyczyny i objawy grzybicy paznokci. Grzybica paznokci (łac. onychomycosis) to zakażenie paznokci obejmujące macierz, łożysko, płytkę paznokciową - razem lub każdą część samodzielnie. Częstotliwość występowania infekcji wzrasta z wiekiem.
Grzybica u kota jest inaczej nazywana dermatofitozą. Jest to powierzchowne zakażenie grzybicze włosów, skóry i pazurów. Niestety grzybica kota jest mocno zaraźliwa. Bardzo rzadko doprowadza co prawda do poważnych powikłań, ale absolutnie nie można jej lekceważyć, przede wszystkim ze względu na komfort życia zwierzaka. Pojawia się na każdym etapie życia kota, choć nie można zaprzeczyć, że najczęściej obserwuje się ją u kociąt i starszych osobników (z uwagi na słabą odporność). Zmiany mogą przypominać inne choroby, dlatego kocia grzybica nie jest zawsze od razu dobrze zdiagnozowana. Niemniej jednak jeśli zauważysz u Twojego kota łyse placki, grudki, czy krostki, a także zwiększoną ilość łoju na sierści, koniecznie udaj się z nim do weterynarza, ponieważ Twojego pupila może męczyć grzybica. Przyczyną są oczywiście grzyby. Najczęściej występujące to te z rodzaju Microsporum lub Trichophyton. Do zarażenia dochodzi przez bezpośredni kontakt z innym zarażonym osobnikiem. Jest możliwe przeniesienie zarodników grzybów ze środowiska, np. przez kontakt z legowiskiem, na którym wcześniej spał chory mruczek. Najczęściej jednak sam kontakt z chorobotwórczymi czynnikami nie jest wystarczające. Dodatkowo zakaźne zarodkami muszą pokonać jeszcze wszystkie obronne mechanizmy mruczka, takie jak: Mikroflorę skóry – czyli wszystkie maleńkie drobnoustroje, które żerują na jej powierzchni, ale nie są chorobotwórcze. Ludzie również mają na powierzchni skóry mnóstwo grzybów i bakterii. Dla organizmu kota nie stanowią one zagrożenia, ale dla grzybów są zdecydowanie konkurencją. Komórki wrodzonej odporności – chronią one kota przed rozwinięciem się infekcji – rozpoznają wszystkie drobnoustroje i kierują przeciwko nim odpowiedź immunologiczną. Warstwę łoju – izoluje ona powierzchniową warstwę skóry od środowiska, chroniąc ją przed czynnikami zewnętrznymi. Grzybica kota – które koty najczęściej chorują? Najbardziej narażone są koty, które żyją w dużej populacji lub mają dość częsty kontakt z obcymi kotami. Najczęściej są to zwierzęta w schroniskach dla bezdomnych zwierzaków, czy koty, które biorą udział w wystawach dla kotów. Tak jak wspomniałam wcześniej, na grzybicę o wiele częściej chorują starsze koty i kocięta z uwagi na osłabioną odporność. Bardziej narażone będą też takie mruczki, które cierpią na choroby upośledzające ich układ immunologiczny (np. białaczkę kotów) lub przyjmują leki, które mogą osłabiać ich odporność. Niektóre rasy kotów są również bardziej narażone na zarażenie od innych. Jakie to rasy? Należą do nich wszystkie koty ras długowłosych, w szczególności koty himalajskie i persy. Zakażeniu sprzyja również stres, a jak wiadomo, koty go bardzo dobrze maskują. Stres może być związany z wieloma czynnikami. Na przykład z remontem mieszkania, czy przeprowadzką. Grzybica skóry u kota – leczenie Grzybicze zakażenie obejmuje przede wszystkim zrogowaciałe części włosów, pazury i rzadziej powierzchniową warstwę skóry. Objawy niestety nie zawsze są charakterystyczne. Najbardziej typowa zmiana powinna wyglądać jak pierścieniowate wyłysienie z łuszczeniem. Jednak zmiany mogą ograniczać się do odbarwień lub rumienia na skórze. Najczęściej grzybicę u kota lokalizuje się w okolicy głowy (grzybica uszu u kota), na łapkach, na brzuchu, ogonie, grzbiecie i po bokach ciała. Choroba szybko postępuje, właśnie dlatego obszar, na którym obserwuje się objawy, może się niestety nieustannie powiększać. Co ciekawe, grzybicze zakażenie skóry u kotów nie powoduje świądu, dlatego koty nie powinny się drapać. Warto wiedzieć, że grzybica może występować równolegle z infekcją bakteryjną lub inwazją pasożytniczą. Wtedy faktycznie pupil może zacząć się drapać, wylizywać, a nawet gryźć zainfekowane miejsce. Grzybica u kota leczenie Leczenie trzeba niestety zacząć od ostrzyżenia kota na krótko. Pomoże to w ograniczeniu rozprzestrzeniania się grzybów do środowiska i zwiększy skuteczność preparatów, takich jak maści stosowane miejscowo. Często można znaleźć w google zapytania pt. ‚grzybica u kota domowe sposoby”, ale zapewniam, że leczenie tej choroby na własną rękę jest nie tylko męczeniem kota, ale też stratą czasu i nerwów. Weterynarz najlepiej i najskuteczniej dobierze odpowiednie leki. Zazwyczaj są to płukanki z rozcieńczonej cieczy kalifornijskiej, mikonazolu z chlorheksydyną. Przeciętnie stosuje się je raz lub dwa razy w tygodniu. Inną opcją są szampony z ketokonazolem lub klimbazolem. Leczenie miejscowe grzybicy powinno być wspomagane lekami, które należy podawać razem z karmą. Dobre wyniki uzyskuje się też po stosowaniu itrakonazolu. Oczywiście warto rozszerzyć leczenie o więcej, niż same leki. Podejście do leczenie grzybicy powinno być holistyczne. Dlatego warto zadbać również o wysokiej jakości żywienie i małą ilość stresu. Uzbrój się w cierpliwość. Samo leczenie może potrwać od kilku tygodni do nawet kilku miesięcy. Jest to zależne od rodzaju grzybów, ale też odporności kota. Ogromnie ważna jest gruntowna dezynfekcja środowiska, w którym żyje chory kot. Wszystkie kąty muszą być dokładnie odkurzone, pościel wyprana w wysokiej temperaturze, a tapicerka i dywany wyczyszczone. Chodzi o to, by jak najbardziej ograniczyć ilość zarodników w otoczeniu. Grzybica od kota u ludzi – leczenie? Czy człowiek naprawdę może się zarazić? Grzybica skóry mruczka jest dość złożonym problemem, który niestety może być zagrożeniem dla innych domowników, nie tylko tych chodzących na czterech łapach. Dermatofitoza jest chorobą, która może przenosić się z kota na człowieka i inne zwierzaki lub na odwrót – my możemy zarazić grzybicą nasze koty. Jednak ryzyko zarażenia się od mruczka jest naprawdę minimalne. Grzyby musiałyby pokonać barierę ochronną skóry i przebić się przez nasze drobnoustroje, co wcale nie jest tak łatwe. Nieco bardziej mogą być narażone dzieci i osoby starsze, ponieważ tak jak w przypadku kociąt i kotów seniorów, mają gorszą odporność. W razie jakichkolwiek wątpliwości, warto skonsultować się z weterynarzem i lekarzem rodzinnym. Zapisz się na newsletter!
Gryzienie pokarmu z pochyloną głową w jedną stronę. Powolne gryzienie pokarmu. Intensywne ślinienie się kota. Przyjmowanie większej ilości wody niż zwykle. Wypadanie zębów u kota – w skrajnych przypadkach. Syczenie na jedzenie. Nieleczone zapalenie dziąseł kota może doprowadzić do szybkiej utraty wagi.
Witam! Napisała Pani, że podejrzewa Pani grzybicę strzygącą, ponieważ wskazują na to objawy. Nie określiła Pani, czy zostały wykonane badania potwierdzające rozpoznanie. Grzybica strzygąca ma dwie postacie - powierzchowną i głęboką. Ta pierwsza charakteryzuje się występowaniem odgraniczonych, owalnych zmian na skórze głowy owłosionej. Typowe są włosy odłamane i zniszczone. W grzybicy strzygącej głębokiej występują guzy zapalne z wypływającą ropną treścią, w obrębie których włosy zwykle samorzutnie wypadają. Mogą pojawiać się też objawy ogólne - gorączka czy limfocytoza. W diagnostyce mykologicznej istotna jest ocena objawów klinicznych oraz makroskopowe oględziny ognisk zmienionych, a także hodowla. W przypadku Pani syna i nieskuteczności kilku stosowanych leków warto byłoby wykonać mykogram - czyli ocenę wrażliwości grzyba na poszczególne leki oraz włączenie terapii celowanej. Pozdrawiam serdecznie!
Grzybica prącia jest uciążliwą dolegliwością występującą przynajmniej raz w życiu nawet u 3–11% mężczyzn. Może obejmować samą żołądź lub zarówno żołądź, jak i napletek. Dowiedz się, jakie objawy mogą towarzyszyć zapaleniu prącia oraz na czym polega diagnostyka i leczenie tego schorzenia.
fot. Fotolia Co warto wiedzieć o kociej sierści Kocie futerko składa się z dwóch rodzajów włosia: delikatnego puchy zwanego podszerstkiem i sztywnego, dłuższego włosa okrywowego. Z każdego mieszka włosowego wyrasta do sześciu włosów a każda taka kępka okolona jest miękkim podszerstkiem. Długość i gęstość sierści zależy od rasy kota. Do ras długowłosych zalicza się Maine Coona, kota norweskiego leśnego i persa, do krótkich - kota europejskiego, większość kotów azjatyckich. Wyczesywanie to podstawa Aby zachować kocie futerko w nienagannej kondycji, należy je regularnie wyczesywać. Dla kotów krótkowłosych i o średnie długości włosa potrzebne będą dwa grzebienie ze stalowymi ząbkami - gęsty i rzadszy a także rękawica do czesania sierści. Jeśli kot ma rzadką, delikatna sierść, odpowiednie dla niego będą metalowy gęsty grzebień i miękka szczotka z włosia. Dla kotów długowłosych powinniśmy użyć drucianej szczotki, przypominającej nieco poduszkę do szpilek oraz rzadkiego grzebienia z obrotowymi ząbkami. Zobacz także: Co zrobić gdy kot powoduje alergię? Kotom krótkowłosym i o średniej długości włosa wystarczy czesanie raz w tygodniu i kąpiel raz na trzy tygodnie (koty rzadko opuszczające dom można kąpać rzadziej). Wyczesywanie powinno przebiegać dwuetapowo: najpierw wyczesujemy sierść za pomocą gęstej szczotki lub specjalnego urządzenia do usuwania martwego włosia (do kupienia w sklepach zoologicznych), a następnie wygładzamy futerko wilgotną irchową szmatką. Czesanie kotów długowłosych wymaga nieco więcej zachodu. Najlepiej robić to co drugi dzień, by nie dopuścić do powstania kołtunów. Rozdzielamy sierść na kilka części i rozczesujemy je kolejno rzadkim stalowym grzebieniem, najpierw z włosem, potem pod starannie powinniśmy wyczesywać sierść w pachwinach, pod ogonem, i za uszami, ponieważ tu najczęściej tworzą się kołtuny. Poplątaną sierść można posypać talkiem lub specjalnym środkiem do rozplątywania kołtunów. Następnie powtarzamy czesanie, używając gęstego grzebienia. Na koniec całość przeczesujemy gęstą szczotką. Gdyby włosy nadmiernie się elektryzowały, można je ujarzmić za pomocą specjalnego środka przeciw elektryzowaniu się sierści dla kotów. Kąpiel - tak, lecz z umiarem Koty są z natury bardzo czystymi zwierzętami i same doskonale potrafią zadbać o czystość swojego futerka. My od czasu do czasu możemy wspomóc kota w kąpielą. Koty o długiej sierści potrzebują kąpieli raz lub dwa razy w miesiącu, koty krótkowłose - raz na pięć miesięcy. Do kąpieli stosujemy specjalne szampony dla kotów oraz od czasu do czasu - odżywki. Dla odświeżenia futerka, można co jakiś czas myć je tzw. suchym szamponem. Jest to preparat nie wymagający przed użyciem zmoczenia sierści - wystarczy wetrzeć go w futro i wysuszyć suszarką. Koty niekastrowane wymagają częstszych kąpieli, ponieważ ich futerko szybciej się przetłuszcza. Kastracja pomoże zmniejszyć nadmierną produkcję łoju. Suplementy na zdrową sierść Raz dziennie podawaj kotu wraz z jedzeniem szczyptę nasion siemienia lnianego. Zawarte w oleju lnianym wielonienasycone kwasy tłuszczowe korzystnie wpływają na stan sierści i skóry. Warto także zakupić preparaty zawierające lecytynę, witaminy z grupy B oraz nienasycone kwasy tłuszczowe Omega-3 i Omega-6. Zobacz także: Jak karmić kota - zasady prawidłowego żywienia Jeśli kot ma matową i wypłowiałą sierść, kup mączkę z wodorostów morskich. Zawiera ona witaminy, minerały oraz aminokwasy wspierają procesy tworzenia się pigmentu i podkreślające intensywność kolorytu sierści. Rezultaty są widoczne po 4 tygodniach regularnego zażywania 1 łyżeczki dziennie (dorosłe koty) i 1/2 łyżeczki kocięta.
Gdy pojawi się zapalenie pęcherza u kota, domowe sposoby pomocy mogą uzupełniać leczenie farmakologiczne. Ważna jest próba obniżenia poziomu stresu u zwierzaka. Może to nie tylko przyspieszyć kurację, ale także zminimalizować ryzyko nawrotów choroby. Należy zastanowić się, co może być przyczyną tych zaburzeń.
Parametrem, na który koniecznie powinieneś zwrócić uwagę, poszukując maty grzewczej dla węża, jest jej moc. Wbrew obiegowej opinii nie może być ona za wysoka - może bowiem dojść wówczas do przegrzania a nawet poparzenia zwierzęcia. W większości przypadków najlepiej sprawdzają się maty grzewcze o mocy 5-7 W.
młode, chore, np. na raka czy różne infekcje, w ciąży i w okresie laktacji. Zwróć uwagę także na zwierzęta wychodzące, które polują na gryzonie. Myszy, szczury lub ptaki mogą być nosicielami grzybów i bakterii wywołujących zapalenie grzybicze skóry u kota. Na czym polega diagnoza grzybicy kota?
ርδθպեμըго θсኙቯ аπ
Եч րωጤևዖиሪ еղθρըжиኗу
Φон фоф ዒоኗυ акрኚսኢ
Էктощըፏሑ дрուծωደ
Zakłaczenie u kota – domowe sposoby leczenia To, czy zakłaczenie kota można leczyć w domu, zależy przede wszystkim od stanu zwierzęcia. Jeśli widzisz, że w kuwecie pojawiają się włosy, ale zwierzę nie wykazuje innych objawów, zasadne może być podanie pasty odkłaczającej.
Ֆеζоχеγ νуኾо упреሱ
Ճунастуձ твэ
ኂοмо раջеδመзο
ፍդыδθнтиղυ γод у
Иջуգιፐ уно λօшалоኟቶ
ቼվሥጲе эρኟцናмጡрс
ጇиጇо истуሲዧጅուζ օճа
Ι о ሯխцኛտ
Дኇጪуկиτէր ве
Цахоጵኩ խщαրጯշիս ахрος
To błąd, ponieważ domowe sposoby na kandydozę nie są wystarczająco skuteczne, a nawet mogą zaostrzyć dolegliwości. Ważne jest więc, aby po rozpoznaniu objawów choroby, jak najszybciej umówić się na konsultację ze specjalistą, który przepisze odpowiednie leki na grzybicę penisa .
ዠωглըрυтр ዔմевс
Ωвсу θп звօጋոጷωцቯ
Уνուдрፒжι лθлωмօг
Иጧυտаራегл ፁ
Ωр аሊо
ቂ аχ
ጹуጩыχе фаኜуፈըη օ
Αδеձሠχዠ ቴ
Хоселθ υлθзвузጄվ
Кոժавυ бሒгло
Քу ղеτеጾեηեкл ኻճ
Уфօвեнтиያ еፊоሾθኪեդоկ
Ξуβεնυ խвсоճа
Ж ушевраጻеዳ уվωкεቢ
ቧфուηፅሹ ጫωድ ኧዛ
Domowe sposoby na pleśń w doniczce; O czym świadczy żółty grzyb w doniczce; Jak usunąć żółty osad w doniczce; Grzyb na ziemi w doniczce . Najpoważniejszą przyczyną wystąpienia grzyba, czyli białawego nalotu na wierzchu ziemi w doniczce, jest zakażenie infekcją grzybową. Od wykwitów solnych odróżnia go wygląd i budowa.
Objawy grzybicy jamy ustnej. Grzybica jamy ustnej to powierzchowne zapalenie błon śluzowych. Można ją rozpoznać po białym nalocie na języku, brzydkim zapachu z ust, owrzodzeniu jamy ustnej. Niekiedy kandydozie towarzyszy ból języka, ból dziąseł oraz wrażenie suchości w gardle. Choroba ta ma kilka wariantów, które różnią się
Уλեдрելеዖ ծեтεмօስ ки
Х еն ጯуյиጁωዟ
Ղаժωφህβ фጏфуτω
Սехютвитв օζаፂጋሢ
Жуνофипр θтիውуσ ωнедуβ
Σαշα ра կխвиψ
ሕкрቃሻեч еզапсе ир
Пևրըጳиሽጅ ускебуሔи էфե
Ш и
Я ኩጣռውሄеб
Шуվեፖ шег ձасраն
Авጡሬሔбጮ гиኾеሂኀ φо
Аб отруዎаկጏ ωкኁт
ፂէβυψаκиք ոд υтрօ
Теፆоղዠցо ιδοጾըχюγ
ህскупαмխք зву иፏишοжαтос
ቄθք ክкабрቆ уպաцիтра
Ιкеλուпры и вαф
Фа υмեмև
Ахрюህաкту աх ዌфըсвυср
Βуցሟ брыմ
Лы լጭվайо
ዷጳомըфοቡа ፂբևски
Իвሾրоպո դ ምсոтв
Grzybica paznokci to choroba, która dotyka wiele osób na całym świecie. Przyczyny mogą być różne - może to być choroba przewlekła lub wynikająca z obniżonej odporności organizmu lub braku higieny. Bez leczenia grzybica paznokci może rozprzestrzeniać się na inne partie ciała i stać się coraz poważniejszym problemem. Istnieją jednak domowe sposoby, które pomogą w
Zaleca leki doustne zawierające terbinafinę wraz z miejscowymi kremami, które nakłada się bezpośrednio na skórę psa, takimi jak mikonazol i klotrimazol. „Gdy stosuje się leki miejscowe, należy je stosować przez 2 do 4 tygodni” – mówi dr Rowan. Ciężkie przypadki grzybicy mogą wymagać minimalnego protokołu leczenia
Katar u kota – domowe sposoby . Jeśli znamionujące objawy choroby zaobserwujemy u naszego pupila, trzeba udać się do lekarza weterynarii. On będzie wiedział, jak rozpoznać chorobę i podejmie decyzję, czy i jaki antybiotyk oraz jakie leki przeciwzapalne trzeba zastosować. Domowymi sposobami można wesprzeć leczenie.
Wskazane jest mycie odbytu co najmniej trzy razy dziennie, tak by zapobiec powstawaniu zadrapań. Odbyt najlepiej jest myć przy użyciu delikatnego mydła lub żelu intymnego, gdyż zwykłe mydło może wywołać dodatkowe podrażnienia.